Perşembe günleri hazırlık sınıflarının ve dokuzuncu sınıfların derslerinin erken saatte bitmesini de fırsat bilerek ders çıkışında birlikte film izlemek için fırsat oluşturduk ve buna da Sinema Günleri adını verdik. 2 haftadır bu etkinliği gerçekleştiriyoruz ve 25 kişilik bir izleyici kitlesiyle ilk hafta Charles Chaplin'in Modern Times (Modern Zamanlar) filmini, ikinci hafta da Ruanda'da 1994'te meydana gelen ve neredeyse 1 milyon kişinin ölümüyle sonuçlanan iç savaşın konu edildiği Hotel Rwanda (Otel Ruanda) filmlerini izledik.Bu etkinliğe başlarken amacım öğrencilere yeni pencereler açmak, film zevklerine yeni türler, aktörler, yönetmenler eklemek ve okulda servis beklerken geçirecekleri zamanı bir sanat etkinliğiyle değerlendirmelerini sağlamaktı. Filmi izleyip 1,5-2 saat eğlenmekten de öteye, filmle ilgili duygu ve düşüncelerini küçük not kağıtlarına yazıp, bir panoya asmak suretiyle diğer öğrenci ve öğretmenleriyle paylaşmalarını da istedim. Kırmadılar sağolsunlar, ertesi gün not kağıtlarını getirip panoya astılar. Ben de film repliklerini, film eleştirilerini, filmle ilgili bazı detayları araştırıp, bunları o panoda okul ahalisiyle paylaştım. Panomuzun adı çok yaratıcı olmadı ama olsun: Yedinci Sanat...
Haftaya hangi filmi izleriz bilmiyorum. Siyah beyaz bir film, belki bir uzakdoğu filmi veya bir İran Sineması örneği... Film çıkışında teşekkürü esirgemeyen, ertesi hafta izleyeceğimiz filmle ilgili ipucu peşinde koşan öğrencilere, bu ve benzeri etkinlikler konusunda bizi cesaretlendiren yönetici kadrosuna sahip olduktan sonra ne izleyeceğimize karar vermek hiç de zor olmuyor.
Sağlıcakla kalın...
Sanki dersinde film izlerken buldum Özgür'cüğüm kendimi. Senin ve öğrencilerinin heyecanına ortak oldum. Ancak biraz da korktum. Maltepe Askeri Lisesinde yılların deneyimli öğremenlerin öğrencilerine "Game of thrones" izletmeleriyle başlayan süreç geldi aklıma. Pornoculuk, çocuk istismarı, Türklüğü aşağılamak hatırladığım suçlamalar. Emekliliğini hakedenler emekli edildi, edemeyen bir öğretmen ise kimlik ve silahını bırakıp ordudan ihraç edildi. "Akıl tutulması" yaşadığımız bu çağda çaban ve cesaretin için seni tebrik ediyorum.
YanıtlaSilSağlıcakla kal...
Bizim meslek risk alınarak yapılan bir meslek haline geliyor yavaş yavaş. Tersane işçileri gibi, o gün başımıza ne geleceğinden habersiz gidiyoruz iş yerlerimize. Öğrenci ve veli terörü bir yanda, şikayet mekanizmasıyla çalışan bir denetim sistemi oturtulması diğer yanda. Yine de mevzuatta yerini bulmayan ama aklıma yatan eğitim faaliyetlerinden -ders içi olmasa da ders dışında- geri kalmamaya çalışıyorum.Cesaret mi, deli cesareti mi, orası tartışılır. Meslekten olursak Ankara'ya gelip Behzat Ç. setine iş başvurusunda bulunurum. Ne iş olursa olsun :))
SilSelam, sevgi...